- ابراهیم بن عیسی (اِ مِ نِ سا)
از اطبای مشهور قرن سوم هجری، شاگرد یوحنابن ماسویه و از اصحاب او بود و با احمد بن طولون پیوسته، همراه او به مصر رفته رئیس اطبای او گردید و در سال 260 ه. ق. به مصر وفات یافت
معنی ابراهیم بن عیسی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ مِ نِ سا)
لغت نامه دهخدا
طبیب مشهور. در مصر پرورش یافته و رئیس اطبای ملک کامل محمد بن ابی بکر بن ایوب بود و در بیمارستان قاهره بتداوی مرضی ̍ میپرداخت. وی پس از 632 ه. ق. وفات کرده است. ابن ابی اصیبعه وی را در بیمارستان قاهره دیده و او را به مهارت در صنعت خویش می ستاید
(اِ مِ نِ عَ)
لغت نامه دهخدا
ابن حسن بن محمد بن صالح عاملی کفعمی، ملقب به تقی الدین. عالم شیعی از مردم جبل عامل. در قرن نهم هجری میزیسته و از کتب او جنه الامان الواقیه وجنه الایمان الباقیه معروف به مصباح کفعمی که در سال 895 ه. ق. تألیف کرده مشهور است و دیگر نهایهالادب فی امثال العرب و کتاب فی فروق اللغه و قصاید کتاب نور حدقهالبدیع در شرح بعض قصاید عربی و کتاب النحله و رساله ای در علم بدیع و رساله ای در تاریخ وفیات علما و چندین کتاب در ادعیه و اوراد مانند البلدالامین و المنتقی فی العوذ و الرقی و غیر آن. (از روضات)
(اِ مِ نِ سَنْ نَ)
لغت نامه دهخدا
از ظرفاء کتّاب و ادبای آنان. کتاب اخبارالخوارج و کتاب الرسائل از اوست. (ابن الندیم)
(اِ مِ نِ سَلْ مَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
کاتب. به عربی شعر می گفته و دیوان او پنجاه ورقه است. (ابن الندیم)
(اِ مِ نِ سا)
لغت نامه دهخدا
از مردم اصفهان. او از زهّاد قرن سوم هجری بوده و با معروف کرخی آمیزش داشته و در سال 247 ه. ق. وفات کرده است